Οι τελευταίες μελέτες δείχνουν μία σαφή τάση για περιορισμό της χρήσης των κλασσικών desktop συστημάτων (πχ Windows, MacOS, Linux) και μία αύξηση στα φορητά συστήματα (iPhone, Android, tablets, κλπ). Φαίνεται δηλαδή ότι στις επόμενες μία δύο δεκαετίες τον πρώτο λόγο θα έχουν οι φορητές και υπερφορητές συσκευές, ενώ τα desktops θα έχουν δευτερεύουσα χρήση. Αυτό καταρχάς σημαίνει μεγάλες αλλαγές στον παγκόσμιο εταιρικό χάρτη πληροφορικής. Εταιρίες όπως η Microsoft θα πρέπει να τρέξουν, αν δεν είναι ήδη αργά, να κάνουν μία ουσιαστική στροφή προς τις φορητές τεχνολογίες και το cloud computing. Πράγματι, κλασσικές consumer products επιχειρήσεις όπως η Apple έχουν πλέον υψηλότερη κεφαλαιοποίηση από κλασσικές εταιρίες business computing, όπως πχ η Microsoft. Παράλληλα όμως, προμηνύεται και η χαριστική βολή στο περίπου 1% “μερίδιο αγοράς” των συστημάτων linux και κατ’ επέκταση εταιριών όπως οι RedHat, SUSE και Canonical, οι οποίες επίσης θα πρέπει να σπεύσουν να προλάβουν τις εξελίξεις.

Continue reading Η πτώση των desktop και η άνοδος του linux (;;) →

Η πληροφορία σήμερα τρέχει περισσότερο από ποτέ. Καθημερινά κατακλυζόμαστε από νέα, ειδήσεις, ανακοινώσεις, blogs και κάθε είδους νέες πληροφορίες που θέλουμε να παρακολουθούμε ώστε να παραμένουμε ενήμεροι. Αυτό συνεπάγεται ότι πολλές φορές μέσα στη μέρα αναγκαζόμαστε να επισκεπτόμαστε μία αρμαθιά από sites για να συλλέξουμε τυχόν νέες δημοσιεύσεις. Υπάρχει όμως καλύτερος τρόπος! Το όνομά του είναι News feeds, γνωστότερα ως RSS.

Continue reading RSS: Μην κυνηγάτε την είδηση, κάντε την να έρθει σε σας →

Στην αρχή του έτους απόκτησα το πρώτο μου προσωπικό smartphone, ένα Xperia με Android 2.1 . Αν και αρκετά προσιτό σε τιμή, πραγματικά μου έχει λύσει τα χέρια. Οι επαφές, τα προσωπικά μου mail, τα εταιρικά mail, τα ημερολόγια ακόμα και τα έγγραφά μου (Google Docs) είναι πλέον απόλυτα συγχρονισμένα μεταξύ των υπολογιστών μου και του smartphone μου! Κάθε προνόμιο έχει όμως και το τίμημά του. Για την περίπτωση του Android το τίμημα είναι η συλλογή προσωπικών πληροφοριών από τη Google. Κάθε κίνηση καταγράφεται από το GPS, κάθε ασύρματο δίκτυο αποστέλλεται με γεωγραφικά μεταδεδομένα στη Google και κάθε εφαρμογή που εγκαθιστάς καταγράφεται! Μέχρι που φτάνει αυτή η “στατιστική καταγραφή πληροφοριών” και τι επιπτώσεις έχει πάνω μας;

Πριν προχωρήσω στην ανάλυση, να αναφέρω ότι τις πρώτες μέρες που αγόρασα το κινητό και προσπαθώντας να προσανατολιστώ με τον χάρτη συνειδητοποίησα ότι το κινητό μου απέστελνε την γεωγραφική μου τοποθεσία στο Internet και την δημοσιοποιούσε τον προφίλ μου στο Google! Έτσι, κάθε ώρα και στιγμή όλοι οι φίλοι και οι “φίλοι” μου ήξερας ακριβώς σε ποιο σημείο του χάρτη βρίσκομαι ανά πάσα ώρα και στιγμή! Ευτυχώς το ανακάλυψα έγκαιρα και το απενεργοποίησα, αλλά άραγε πόσοι άλλοι έχουν ενεργοποιήσει αυτή την επιλογή εν αγνοία τους και ακόμα δεν το έχουν πάρει είδηση;; Για λόγους πληρότητας, οφείλω να αναφέρω ότι η εν λόγω υπηρεσία, Google Latitude, όχι μόνο υπάρχει δυνατότητα απενεργοποίησης της υπηρεσίας αλλά και πλήρη ελέγχου πάνω στο ποιοί έχουν πρόσβαση στην πληροφορία της τοποθεσίας σου. Το αν αυτό είναι αρκετό είναι άλλη συζήτηση…

Πώς όμως αξιοποιούνται όλες αυτές οι πληροφορίες και γιατί καταγράφονται; Η αλήθεια είναι ότι μία εταιρία σαν τη Google δεν έχει όφελος να καταγράψει σε προσωπικό επίπεδο απολύτως τίποτα. Δεν την ενδιαφέρουν οι κωδικοί μας, οι καταθέσεις μας, τα μυστικά μας, κλπ. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι αφενός να κερδίζει μέσω των διαφημίσεων, αφαιτέρου να μπορεί να βελτιώνει διαρκώς τις υπηρεσίες της ώστε να παραμένει στην κορυφή του ανταγωνισμού.

Έτσι, όταν βρισκόμαστε σε ένα μέρος πιθανώς οι διαφημίσεις που θα προβληθούν στο κινητό μας (γιατί ναι, προβάλλονται δεκάδες διαφημίσεις στα κινητά Android) να αφορούν τοπικά προϊόντα, υπηρεσίες ή επιχειρήσεις. Αυτό ενισχύει την αξία της διαφήμισης και διευρύνει το φάσμα των διαφημιζόμενων πελατών της Google.

Επιπλέον, για την βελτίωση της ακρίβειας των χαρτών ακόμα και χωρίς τη χρήση GPS τα κινητά Android καταγράφουν σε κάθε σημείο την ισχύ όλων των δικτύων WiFi και κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Έτσι, η Google διαθέτει έναν διαρκώς ενημερωμένο χάρτη με όλα τα ασύρματα δίκτυα στον κόσμο, αξιοποιώντας τις συσκευές Android που έχουμε αγοράσει. Με αυτό τον τρόπο, ακόμα και αν δεν έχουμε ενεργοποιημένο το GPS του smartphone μας, απλά και μόνο με την ισχύ των ασυρμάτων δικτυών το κινητό είναι δυνατό να υπολογίσει με ικανοποιητική ακρίβεια τη θέση μας.

Αν θέλουμε να το επεκτείνουμε, χωρίς φυσικά να έχουμε πληροφορίες ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, η Google από τεχνικής πλευράς είναι σε θέση να γνωρίζει που μένουμε (εκεί που βρίσκεται το κινητό μας τα περισσότερα βράδια), τις καταναλωτικές μας συνήθειες τουλάχιστον όσο αφορά στο Internet, τα ενδιαφέροντά μας βάσει των αναζητήσεων που κάνουμε στη μηχανή αναζήτησης της Google, τις συχνότερες επαφές μας στο GMail, το βιογραφικό μας βάσει των όσων δημοσιεύουμε στο Google profile και πολλά πολλά άλλα. Δεν θα μάθουμε ποτέ, αν αυτά τα στοιχεία όντως καταγράφονται, αν προορίζονται για μελλοντική χρήση ή αν ήδη “αξιοποιούνται” ή πωλούνται σε τρίτους. Το σίγουρο είναι ότι από τεχνικής πλευράς είναι δυνατή μία τέτοιου είδους καταγραφή.

Δυστυχώς, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα smartphones. Αντίστοιχα συμβαίνουν στις αναζητήσεις μας στο Google και ακόμα χειρότερα αν χρησιμοποιούμε τον, κατά τα άλλα πολύ καλό, Google Chrome browser για την περιήγησή μας στο Διαδίκτυο. Αν έχετε laptop συνδεδεμένο ασύρματα και χρησιμοποιείτε τον Google Chrome browser, η Google έχει ήδη χαρτογραφήσει το ασύρματο δίκτυο του σπιτιού σας αλλά και των γειτόνων σας και έχει προσδιορίσει με μεγάλη ακρίβεια την γεωγραφική θέση του σπιτιού σας. Έτσι, οι διαφημίσεις που προβάλονται στα αποτελέσματα αναζήτησης σχετίζονται, μεταξύ άλλων, και με την γεωγραφική σας τοποθεσία! Έξυπνο; Αρκετά! Ηθικό;; Χωράει πολλή συζήτηση…

Προσωπικά, όχι μόνο δεν προτείνω να πάψουμε να χρησιμοποιούμε smartphones, αλλά ο ίδιος συνεχίζω να χρησιμοποιώ το δικό μου όλο και περισσότερο. Παράλληλα όμως οφείλουμε όλοι να ενημερωθούμε για αυτό το γεγονός και να είμαστε περισσότερο επιφυλακτικοί με τις “ανέσεις” που συχνά προσφέρουν τα νέα προϊόντα τεχνολογίας. Άλλωστε, με λίγο ψάξιμο στο μενού του τηλεφώνου μας μπορούμε να απενεργοποιήσουμε τις περισσότερες καταγραφές στοιχείων. Οι πιο “ψαγμένοι” θα ανακαλύψουν ότι υπάρχουν σε διάφορα sites αναλυτικές οδηγίες απενεργοποίησης των “ρουφιάνων” που έχουν ενσωματωθεί στα κινητά Android. Όσο αφορά το browsing, συνιστώ ανεπιφύλακτα τη χρήση του πολύ καλού, ελεύθερου και αξιόπιστου Mozilla Firefox, που έχει στις βασικές του αρχές τον πλήρη σεβασμό στο δικαίωμα όλων μας στο προσωπικό απόρρητο!

Υ.Γ. Όσοι έχετε κινητό Apple iPhone, μην βιαστείτε να χαρείτε. Έχουν ακουστεί πολύ χειρότερα για το iPhone, παρά τις απανωτές διαψεύσεις της Apple.

Συχνά πυκνά όλοι λαμβάνουμε διάφορα mail με αστείο, ενδιαφέρον ή χρήσιμο περιεχόμενο που αποφασίζουμε ότι αξίζει να προωθήσουμε στους φίλους μας. Ωστόσο, ο περισσότερος κόσμος δεν συνειδητοποιεί ότι με αυτό τον τρόπο δημοσιοποιεί προσωπικά στοιχεία των φίλων του, χωρίς την συγκατάθεσή τους. Συγκεκριμένα, σε κάθε mail που προωθείται, από αμέλεια περιέχονται όχι μόνο όλες οι διευθύνσεις των φίλων μας στους οποίος προωθήσαμε το μήνυμα, αλλά και όλων όσων έχει αποσταλλεί το μήνυμα πριν φτάσει σε εμάς! Ως αποτέλεσμα, όλες αυτές οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις μεταφέρονται απροστάτευτές σε άγνωστα χέρια. Αυτό όχι μόνο παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο που δικαιούμαστε όλοι, αλλά βοηθάει τους spammers να ανακαλύπτουν τις διεύθύνσεις μας και να μας στέλνουν ανεπιθύμητα διαφημιστικά και κακόβουλα μηνύματα. Αυτό όμως μπορούμε να το αλλάξουμε, φτάνει να υιοθετήσουμε έναν καλύτερο τρόπο προώθησης των μηνυμάτων μας.

Τα βασικά πεδία μίας φόρμας αποστολής e-mail είναι τα εξής:

• To (Προς)
• Cc (Κοινοποίηση)
• Bcc (Κρυφή Κοιν.)
• Θέμα (Subject)
• Σώμα (Body)

 Στο πεδίο “Προς:” τοποθετείται κανονικά μονάχα μία διεύθυνση, η διεύθυνση του ατόμου στο οποίο απευθύνεται το μήνυμα. Στο πεδίο “Cc:”, τοποθετούνται οι διευθύνσεις προς τις οποίες κοινοποιούμε το μήνυμα. Όλοι οι παραλήπτες θα μπορούν να δουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις που γράφτηκαν στα πεδία “To:” και “Cc:”. Ωστόσο, μία διεύθυνση που προτέθηκε στο πεδίο “Bcc:” (κρυφή κοινοποίηση) θα παραμείνει παραμείνει κρυφή από τους υπόλοιπους παραλήπτες. Επομένως, μία καλή πρακτική είναι να γράφουμε στο πεδίο “To:” την δική μας διεύθυνση, σα να το στέλναμε στον εαυτό μας, ενώ τις διευθύνσεις των φίλων μας στο πεδίο “Bcc:”. Ένα παράδειγμα φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Εδώ, στο πεδίο “To:” βάζουμε την δική μας διεύθυνση (δηλ. του αποστολέα) που είναι πχ η comp@realm.gr, ενώ τους φίλους μας, Γιώργο, Τάκης, κλπ, τους προσθέτουμε στο πεδίο “Bcc:”. Έτσι, όταν κάποιος λάβει ένα το μήνυμα θα δει μόνο της δική μας διεύθυνση και τη δική του και όχι όλων των υπολοίπων.

Τέλος, δεν ξεχνάμε να διαγράψουμε από το σώμα του κειμένου τις κεφαλίδες των προηγούμενων αποστολών. Αυτές δυστυχώς μπαίνουν αυτόματα και συνεπώς οφείλουμε να τις αφαιρέσουμε χειροκίνητα. Στο παρακάτω παράδειγμα όλες αυτές τις σειρές με τις διευθύνσεις πρέπει να τις μαρκάρουμε και να τις σβήσουμε πριν πατήσουμε προώθηση του μηνύματος.

Αν όλοι ακολουθήσουμε τα παραπάνω απλά βήματα και τα κάνουμε συνήθεια σε κάθε πρώθηση e-mail θα συνεισφέρουμε στη διαφύλαξη του απορρήτου των φίλων μας καθώς και στην παγκόσμια προσπάθεια καταπολέμησης της ανεπιθύμητης και κακόβουλης αλληλογραφίας. Ένα πρόβλημα που στοιχίζει στις εταιρίες (και άρα και σε εμάς ως καταναλωτές) εκατομμύρια δολάρια ετησίως και οφείλεται κυρίως στην αμέλεια και την τεχνολογική μας άγνοια.

Happy mailing! 🙂

Το ελεύθερο λογισμικό είναι γνωστό ότι συνοδεύεται από μία σειρά πλεονεκτημάτων. Τα ανοικτά πρότυπα, η αυξημένη ασφάλεια, το μηδενικό κόστος κτήσης και η εγγύηση για ένα ψηφιακό μέλλον απελευθερωμένο από πατέντες είναι τα κύρια σημεία. Ωστόσο, στην πράξη όταν μιλάμε για server software στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις εννοούμε… Microsoft! Πολλές έρευνες έχουν γίνει πάνω στο θέμα, ανεξάρτητες και “ανεξάρτητες”. Όλες όμως καταλήγουν στο ότι από οικονομικής πλευράς το linux όχι μόνο δεν είναι τόσο συμφέρουσα λύση όσο ακούγεται αρχικά, αλλά είναι σε τελική ανάλυση σημαντικά πιο ακριβή λύση χωρίς παράλληλα να δίνει κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Θα κάνουμε μία απόπειρα να αναλύσουμε τους λόγους που συμβαίνει το παραπάνω.

1. Κανείς δεν απολύθηκε επειδή επέλεξε Microsoft

Τις αποφάσεις τις κάνουν συνήθως διευθυντικά στελέχη που δεν είναι κατ’ ανάγκη ιδιοκτήτες της επιχείρησης. Δεν ενδιαφέρονται αν η επιχείρηση πληρώσει για την υποδομή της λίγο περισσότερο για τις άδειες χρήσης (από 1.000€ έως αρκετές χιλιάδες ευρώ). Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μην κατηγορηθούν ότι κάναν λανθασμένη επιλογή λύσης ή συνεργάτη. Η Microsoft είναι το διεθνές industry standard στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι δηλαδή η… ασφαλής επιλογή. Ακόμα και αν τελικά προκύψει κάποιο θέμα (πχ σημαντικό πρόβλημα ασφάλειας του λογισμικού) δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος κάποιος που επέλεξε μία de facto λύση που ακολουθεί όλος ο κόσμος.

Αν και το παραπάνω δεν συνηγορεί υπέρ της λύσης Microsoft όσο αφορά το κόστος, παραμένει σημαντικός παράγοντας επιλογής.

2. Υποστήριξη υλικού

Το linux έχει δεχτεί σκληρό μποϊκοτάρισμα όσο αφορά την υποστήριξη του υλικού. Πολλοί κατασκευαστές έχουν δεχτεί προειδοποιήσεις σε περίπτωση που υποστηρίξουν το linux δίνοντας οδηγούς για τις συσκευές τους. Αλλά και το λογισμικό διαχείρισης που διατίθεται, όπου διατίθεται, είναι συνήθως υποδεέστερο και υπολείπεται σε λειτουργικότητα αυτού για Microsoft Windows. Πχ αρκετοί RAID controllers δεν υποστηρίζουν hardware RAID σε linux, αφήνοντας τον admin με μόνη επιλογή το software RAID, το οποίο υπολείπεται σε λειτουργικότητα και ασφάλεια (το γιατί είναι τεχνικό θέμα που ξεφεύγει από τους σκοπούς του άρθρου). Ή πχ δεν υπάρχουν εργαλεία που αποστέλλουν αυτόματα e-mail στον τεχνικό σε περίπτωση βλάβης, κάτι που υπάρχει σχεδόν παντού στις αντίστοιχες εφαρμογές διαχείρισης για Windows.

Η ελλιπής ή περιορισμένη υποστήριξη οδηγεί τον admin να επιλέξει λύσεις ανάμεσα σε λιγότερους κατασκευαστές. Έτσι, δεν μπορεί να επιλέξει τον καλύτερο ή πιο συμφέρον κατασκευαστή για την περίσταση αλλά εξαναγκάζεται να επιλέξει ανάμεσα σε αυτούς που παρέχουν ικανοποιητική υποστήριξη για linux. Αντίθετα, για τα Windows όλοι οι κατασκευαστές παρέχουν ικανοποιητική υποστήριξη και όλες οι επιλογές είναι διαθέσιμες.

3. Ευκολία εγκατάστασης και δυνατότητες

Το linux σίγουρα έχει απεριόριστες δυνατότητες. Το θέμα είναι πόσο εύκολο και με τι κόστος αυτές υλοποιούνται. Το να στήσει κανείς στα Windows ένα domain με διαμοίραση αρχείων και εκτυπωτών, αλληλογραφία, fax, intranet, αυτόματη διαχείριση ενημερώσεων των clients και πολιτικές ασφαλείας για όλο το δίκτυο είναι υπόθεση ολίγων λεπτών και μερικών κλικ. Στο linux όλα αυτά γίνονται, αλλά με ΠΟΛΛΑ κλικ, με ΠΟΛΛΕΣ εντολές και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ώρες! Ως αποτέλεσμα, κανείς τεχνικός δεν πρόκειται να αφιερώσει ολόκληρες μέρες μόνο και μόνο για την εγκατάσταση του server για την οποία συχνά ζήτημα είναι αν θα πληρωθεί έστω και 1.000€ συνολικά για όλο το έργο.

4. Τεχνική υποστήριξη

Όταν έχουμε πρόβλημα φωνάζουμε τον τεχνικό. Όταν όμως ο τεχνικός έχει πρόβλημα, ποιόν φωνάζει;; Η αλήθεια είναι ότι και οι τεχνικοί συχνά χρειάζονται βοήθεια από έναν… τεχνικό! Η Microsoft με το δίκτυο συνεργατών της παρέχει συμβόλαια υποστήριξης σε τεχνικές εταιρείες. Μάλιστα, αυτά καλύπτουν διάφορες περιπτώσεις, όπως τηλεφωνική υποστήριξη με case number, εξειδικευμένο Έλληνα τεχνικό για κάθε θέμα και διαβάθμιση σε ανώτερα επίπεδα υποστήριξης αν δεν λυθεί το θέμα, ακόμα και αντιμετώπιση περιστατικών “server down” ή “business down”. Στο linux, υπάρχουν παρόμοιες λύσεις, κυρίως από την RedHat, οι οποίες όμως ανεβάζουν το κόστος, φέρνοντάς του τουλάχιστον στα επίπεδα της λύσης Microsoft. Επιπλέον, το linux απαιτεί τεχνικούς με μεγαλύτερες γνώσεις και, συνεπώς, υψηλότερους μισθούς. Και αυτό με τη σειρά του ανεβάζει επίσης το κόστος.

5. Διαθέσιμο λογισμικό

Σίγουρα το linux έχει μία μεγάλη γκάμα ελεύθερου λογισμικού που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες. Τι γίνεται όμως για τις εμπορικές και λογιστικές εφαρμογές; Τις εφαρμογές μισθοδοσίας; Της διαχείρισης αποθήκης; Τις εφαρμογές για τις κρατήσεις ΙΚΑ; Τις ναυτιλιακές εφαρμογές; Τις ιατρικές; Το υλικό προώθησης προϊόντων του κατασκευαστής που αντιπροσωπεύει η επιχείρηση, πχ CD με διαφημιστικό υλικό; Τον φορολογικό μηχανισμό; Όλες αυτές οι εφαρμογές, που συχνά δημιουργούνται από ελληνικές επιχειρήσεις πληροφορικής, είναι φτιαγμένες για περιβάλλον Windows και μόνο. Συχνά απαιτούν MS SQL Server, .NET και γενικά τεχνολογίες και πλατφόρμες της Microsoft. Όποιος δεν έχει Windows σε σταθμούς εργασίας και τους servers, απλά μένει εκτός παιχνιδιού.

6. Integration με τους Windows clients

Οι υπολογιστές των χρηστών για ευνόητους λόγους (βλέπε παραπάνω) έχουν Windows. Οι Windows servers είναι ειδικά ρυθμισμένοι και παρέχουν εξειδικευμένα εργαλεία και μηχανισμούς για την ευκολότερη διαχείριση των clients. Μερικά παραδείγματα είναι η επιβολή policies, connection wizzards για την εισαγωγή στο domain, shadow copy client, εισαγωγή πιστοποιητικού server, εγκατάσταση εφαρμογών, fax client, διαχείριση client updates, εγκατάσταση δικτυακών εκτυπωτών. Και όλα αυτά εντελώς αυτόματα και με αρκετά βολικές default ρυθμίσεις. Τι υπάρχει από αυτά στο linux;; Από τίποτα έως ελάχιστα. Και όλα χειροκίνητα από τα χεράκια του admin!

7. Κέρδος της τεχνικής εταιρίας

Πριν την εγκατάσταση η τεχνική εταιρεία θα δώσει μία οικονομική προσφορά. Αυτή θα περιέχει το κόστος του εξοπλισμού, του λογισμικού και των εργασιών. Δεδομένου ότι η τεχνική εταιρεία θα έχει ένα ποσοστό (κέρδος) από την πώληση του λογισμικού, μπορεί να δώσει πιο χαμηλή τιμή για την εγκατάσταση. Αντίθετα, αν προταθεί λύση βασισμένη σε ελεύθερο λογισμικό, η τεχνική εταιρία δεν θα έχει κανένα κέρδος από πώληση λογισμικού. Οπότε, για να βγάλει το ίδιο κέρδος με την πρώτη περίπτωση, πρέπει να χρεώσει ακριβότερα τις εργασίες εγκατάστασης. Αυτό όμως φαίνεται άσχημα στο μάτι του πελάτη, αφού βλέπει ότι οι εργασίες στη δεύτερη περίπτωση είναι ακριβότερες, κάτι που η τεχνική εταιρεία θα κληθεί να αιτιολογήσει. Αν και αυτό το γεγονός δεν είναι κατ’ ανάγκη αποτρεπτικό για τη συμφωνία, είναι ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί με κάποιο τρόπο.

Αντίθετα, στη λύση Microsoft η τεχνική εταιρεία μπορεί να βγάλει ένα κέρδος τουλάχιστον 10% επί της τιμής του λογισμικού (που μπορεί να ανέρχεται και σε χιλιάδες ευρώ), χωρίς αυτό να φαίνεται ως ξεχωριστό ποσό στην προσφορά και μάλιστα με σχεδόν μηδενικό κόστος για την τεχνική εταιρεία που απλά θα μεταπωλήσει το λογισμικό χωρίς κόπο!

Συμπεράσματα

Η παρούσα ανάλυση δεν επεκτείνεται σε θέματα όπως οι πατέντες λογισμικού και οι συνέπειές τους, τη δέσμευση μιας εταιρείας σε συγκεκριμένες propriaitary τεχνολογίες και διάφορα άλλα ζητήματα όπου μόνο το ελεύθερο λογισμικό μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις. Σίγουρα είναι κάπως κοντόφθαλμη και μονόπλευρη, όπως ίσως θα αντιμετώπιζε το θέμα μία ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση. “Τί δίνω, τί παίρνω”. Σίγουρα, δεν προτείνεται η υιοθέτηση του κλειστού λογισμικού. Αντίθετα, μέσα από αυτό το άρθρο γίνεται μία προσπάθεια καταγραφής των προκλήσεων που καλείται να αντιμετωπίσει το ελεύθερο λογισμικό και μία ανάλυση στο “γιατί” μέχρι σήμερα το ελεύθερο λογισμικό δεν έχει καταφέρει να ορθοποδήσει μέσα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Μία βαθύτερη ενημέρωση των επιχειρήσεων για τις αξίες του ελεύθερου λογισμικού και πως μπορούν αυτές να αποδειχθούν συμφέρουσες για τις εταιρείες που θα το υιοθετήσουν ίσως βοηθούσε την κατάσταση. Επιπλέον, το documentation τόσο για admins όσο και για developers που αναπτύσσουν εφαρμογές επίσης θα συντελούσε προς την ευρύτερη υποστήριξη του linux. Σε αυτό κινήσεις όπως αυτή της ΕΕΛΛΑΚ ίσως θα μπορούσαν να αποδειχθούν ωφέλιμες. Τέλος, οι χρήστες και οι admins θα μπορούσαν να πιέσουν περισσότερο τους κατασκευαστές για καλύτερη υποστήριξη του linux στις συσκευές τους. Τα τεχνικά τμήματα των κατασκευαστών καταγράφουν όλες τις συνομιλίες και την αλληλογραφία με τους χρήστες και κατά διαστήματα αναλύονται και αξιολογούνται.

Το συμπέρασμα είναι ότι στην παρούσα κατάσταση η αγορά σε περιβάλλοντα MME ή SMB (Small and Medium Business) έχει κατακλυστεί από λύσεις βασισμένες σε προϊόντα Microsoft, όπως ο SBS (Small Business Server). Είναι μία γενικότερη κατάσταση που διαμορφώθηκε μέσα σε περίοδο ετών και για την οποία δεν “ευθύνεται” μεμονωμένα οι τεχνικές εταιρείες ή οι developers, κλπ. Ολόκληρη η αγορά οδηγήθηκε πολύπλευρα προς αυτή την κατεύθυνση. Μήπως όμως ήρθε ο καιρός να αλλάξουμε;;

Πριν μερικά χρόνια δημιουργήθηκε η ιδέα του P.A.N. (Personal Area Network). Μία συσκευή ενός χρήστη θα μπορούσε να είναι ασύρματα συνδεδεμένη με ένα πλήθος συσκευών που βρίσκονται σε μικρή σχετικά απόσταση. Πληκτρολόγια, ποντίκια, handsfree, αποθηκευτικά μέσα, ηχεία είναι μερικά παραδείγματα. Η υλοποίηση της ιδέας έγινε με το πρωτόκολλο Bluetooth. Ωστόσο, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις το Bluetooth χρησιμοποιείται ευρέως (πχ handsfree) δεν κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο του P.A.N.. Ο λόγος; Η μικρή ταχύτητά του και η μεγάλη πολυπλοκότητα που απαιτούσε. Πλέον, το Wireless USB έρχεται να αναβιώσει αυτή την ιδέα και φαίνεται ότι θα το πετύχει!

Καταρχάς το Wireless USB φέρνει ταχύτητες έως και 480Mpbs, δηλαδή 60MB/sec, στην καθόλου μικρή απόσταση των 3 μέτρων! Επιπλέον, μπορεί να υποστηρίξει πληθώρα περιφερειακών, από αποθηκευτικά μέσα έως οθόνες και από πληκτρολόγια έως ηχεία! Και όλα αυτά με απλότητα αλλά και ασφάλεια, κάτι που πάντοτε είναι το νούμερο ένα ζητούμενο στις ασύρματες συνδέσεις! Αν συγκρίνουμε την ταχύτητά του με το ενσύρματο USB 3.0 ή το νεοφερμένο Thunderbolt, τα οποία έχουν ταχύτητες 600MB/sec και 1.2GB/sec αντίστοιχα, ίσως μας φανεί κάπως μικρή. Ποιό είναι λοιπόν το δυνατό σημείο του Wireless USB και γιατί έχει τόση σημασία;

Το δυνατό σημείο του Wireless USB είναι ότι είναι… ασύρματο! Ακριβώς αυτή η δυνατότητα σε συνδυασμό με την σχετικά ικανοποιητική του ταχύτητα και την πληθώρα των υποστηριζόμενων συσκευών μπορεί να ανατρέψει εντελώς τα δεδομένα στην αγορά της πληροφορικής όπως την ξέρουμε σήμερα! Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα smartphones και τα tablets γίνονται όλο και πιο ισχυρά. Σκεφτείτε τώρα ότι έχετε ένα smartphone με Wireless USB. Εκεί έχετε τα e-mail σας, τα bookmarks σας, τις επαφές σας, τις συνδέσεις με τα αρχεία σας στο cloud και λίγο πολύ μέσω αυτού κουβαλάτε μαζί σας όλο το ηλεκτρονικό σας βιος! Ακουμπώντας το στο γραφείο σας αυτό συνδέεται αυτόματα με τα, επίσης Wireless USB συμβατά, πληκτρολόγιο, ποντίκι, οθόνη, ηχεία, κάμερα, εξωτερικό σκληρό δίσκο κλπ. Και ξαφνικά, το ίδιο το smartphone σας μετατρέπεται σε έναν επιτραπέζιο υπολογιστή στον οποίο μπορείτε να εργαστείτε με άνεση!

Αν το παραπάνω σενάριο μοιάζει μακρινό, σκεφτείτε που ήταν τεχνολογικά τα κινητά πριν μερικά χρόνια. Επίσης, το νέο iPad 2 της Apple είναι διπλάσια ισχυρό από το μόλις περσινό iPad, ενώ οι νέοι επεξεργαστές της ARM που θα “φοράνε” τα νέα smartphones και tablets είναι πολλαπλάσια ισχυροί των σημερινών. Το πολύ σε δύο έτη, όπου αναμένεται η ευρεία εξάπλωση του Wireless USB, τα smartphones θα έχουν κατακλύσει την αγορά και θα έχουν ήδη αρχίσει να αντικαθιστούν αρκετά από τα σημερινά laptops. Σίγουρα όσοι τρέχουν Photoshop, προγραμματίζουν σε Matlab και κάνουν reder σε 3D Studio Max θα συνεχίσουν να έχουν ισχυρά laptops και σταθερούς Η/Υ αλλά όλοι οι άλλοι που απλά σερφάρουν και παίζουν που και που κανά παιχνιδάκι ή οι επιχειρηματίες που θέλουν βασικές λειτουργίες όπως e-mail δεν θα έχουν κανένα λόγο να παραμείνουν στα laptops, πόσο μάλλον στους σταθερούς Η/Υ. Και κάπως έτσι θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα η ιδέα του Personal Area Network.

Αν και η παραπάνω προοπτική είναι το όραμα πολλών εταιριών πληροφορικής σήμερα το τοπίο φαίνεται κάπως θολό. Ο κυρίαρχος παίκτης σε αυτού του είδους τις αποφάσεις είναι η Intel, η οποία πρόσφατα παρουσίασε ένα δικό της ενσύρματο πρωτόκολλο με όνομα Thunderbolt, το οποίο υπόσχεται υπερυψηλές ταχύτητες και διασύνδεση με οθόνες. Όπως φαίνεται, η Intel είναι αποφασισμένη να υποστηρίξει το Thunderbolt και να “θάψει” όσο μπορεί το επερχόμενο ασύρματο USB. Ο λόγος μάλλον κρύβεται πίσω από έναν φόβο της Intel, ο οποίος είναι απόλυτα δικαιολογημένος. Μία ενδεχόμενη κυριαρχία του Wireless USB, όπως αναλύσαμε παραπάνω, θα σήμαινε την “αναβάθμιση” των smartphones και των tablets σε κυρίως υπολογιστές για μεγάλο μέρος της αγοράς. Ωστόσο, η Intel δεν έχει καταφέρει να επεκταθεί σε αυτή την αγορά, σε αντίθεση με μεγάλους ανταγωνιστές της όπως η Motorola και η δυναμικά ανερχόμενη βρετανική ARM. Αν το Wireless USB πετύχει θα ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη θέση αυτών των εταιριών και θα τους δώσει την ευκαιρία να αποκτήσουν ένα κομμάτι της πίτας που αυτή τη στιγμή ανήκει σχεδόν αποκλειστικά στην Intel. Το σίγουρο είναι ότι όσο φρένο και να μπει στην εξάπλωση του Wireless USB και των smartphones η αγορά ήδη κοιτάει προς αυτή την κατεύθυνση.

Το Service Pack 1 για Windows 7 και Windows Server 2008 R2 έχει πλέον κυκλοφορήσει. Οι βελτιώσεις που προσφέρει αφορούν την επιδιόρθωση προβλημάτων (bugfixing) και την ασφάλεια, ενώ δεν περιλαμβάνεται καμία οπτική ή εικαστική βελτίωση. Δεν μας πειράζει και τόσο, αφού τα Windows 7 έχουν ήδη ένα πολύ όμορφο και χρηστικό περιβάλλον εργασίας από το οποίο δύσκολα θα ζητούσε κανείς περισσότερα! Στο παρόν άρθρο θα δούμε πως μπορεί κάποιος να αναβαθμίσει στο SP1 τα Windows 7 με ασφάλεια, καθώς πρόκειται για μεγάλη και σημαντική αναβάθμιση, που αν δεν γίνει σωστά πιθανώς να αφήσει το σύστημά μας σε μη λειτουργική κατάσταση.

Αρχικά πρέπει να γίνει μία μικρή προετοιμασία πριν κάνουμε την εγκατάσταση του Service Pack 1. Καταρχάς, βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουμε γνήσιο αντίγραφο Windows, πράγμα που σημαίνει ότι στον υπολογιστή υπάρχει κολλημένο το σχετικό αυτοκόλλητο με το Product Key. Στη συνέχεια πραγματοποιούμε τις παρακάτω ενέργειες.

Σε λίγες εβδομάδες η Microsoft θα κυκλοφορήσει τον Internet Explorer 9. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί ήδη η έκδοση RC (Release Candidate), η οποία είναι διαθέσιμη δωρεάν. Αυτό που διαφημίζει η Microsoft για τον IE9 είναι η ταχύτητα και η συμβατότητα, τα οποία ανεβάζουν τον IE σε άλλα επίπεδα. Ωστόσο, πόσο αληθείς είναι οι ισχυρισμοί της Microsoft και πόσο αντάξιος του ανταγωνισμού είναι ο IE9; Ο Google Chrome έχει μία σταθερά ανοδική πορεία, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ενώ πρόσφατα ο Mozilla Firefox ξεπέρασε τον IE σε χρήστες στην Ευρώπη. Αυτό οφείλεται τόσο στην υπεροχή των δύο αυτών browsers έναντι του IE όσο και στο ότι η Microsoft υποχρεώθηκε να ενσωματώσει το ballot στα Ευρωπαϊκά Windows που προτρέπουν τους χρήστες να επιλέξουν τον browser της αρεσκείας τους.

Η επίδραση του ballot της Microsoft στη διαμόρφωση του σκηνικού φαίνεται ότι ήταν σημαντική. Αν παρατηρήσουμε το παρακάτω γράφημα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε άρθρο στο ZDNet θα δούμε ότι από την ενεργοποίηση του ballot (κόκκινη γραμμή) οι συσχετισμοί αλλάζουν. Εδώ και μερικούς μήνες ο Firefox ξεπέρασε τον IE, αλλά η πραγματική “απειλή” φαίνεται ότι είναι ο Chrome (πράσινη γραμμή) που αναρριχάται ταχύτατα!

Όσο αφορά τη συμβατότητα που διαφημίζεται τόσο από τη Microsoft, κάναμε μερικά δικά μας τεστ, χρησιμοποιώντας διεθνή αξιόπιστα εργαλεία. Με ελέγχους στο “The HTML5 test” πήραμε τα παρακάτω αποτελέσματα. Το μέγιστο είναι το 400 που δεν συγκεντρώνει κανένας browser.

Όσο αφορά το CSS, δοκιμάσαμε το διάσημο πλέον Acid3 test. Chrome και Mozilla πήραν 100% και 97% αντίστοιχα, ενώ IE8 και IE9RC πήραν 20% και 95% αντίστοιχα, καταλαμβάνοντας και πάλι τις τελευταίες θέσεις.

Όσοι χρησιμοποιούν Microsoft Internet 8 μπορούν να πάρουν μία ιδέα πόσο πίσω βρίσκονται! Ο IE9 δεν έχει πάρει ακόμα την τελική του μορφή, αφού μιλάμε πάντα για την έκδοση RC και όχι την τελική. Το ίδιο όμως ισχύει και για τους άλλους δύο, τον Chrome και τον Firefox. Οπότε η σύγκριση δεν είναι καθόλου άνιση.

Το άλμα του IE9 σε σχέση με τον IE8 φανερώνει κάτι ακόμα. Το μοντέλο που ακολουθεί η Microsoft με την κυκλοφορία ενός browser μία φορά στα 2 περίπου χρόνια δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει. Αυτό είναι υπεύθυνο για την τεχνολογική υστέρηση του ΙΕ σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Η Google, ακολουθώντας το μοντέλο του linux “Release early, release often”, δηλαδή “κυκλοφόρησε νωρίς και συχνά” τον έχει φέρει στην πρωτιά τόσο από τεχνολογικής άποψης όσο και από ρυθμούς εξάπλωσης. Από την άλλη, ο Firefox ακολουθώντας ένα παρόμοιο μοντέλο εξακολουθεί να έχει ανοδική πορεία στην ήδη επιτυχημένη του καριέρα, έχοντας σαφή υπεροχή έναντι του IE.

Η σημαντικότερη ανησυχία όσων χρησιμοποιούν τον IE θα πρέπει να σχετίζεται με το κατά πόσο ο browser τους θα συνεχίζει να είναι τόσο καλός όσο είναι σήμερα. Γιατί σε δύο μήνες όσοι χρησιμοποιούν Chrome και Firefox θα έχουν νέες, ανανεωμένες και καλύτερες εκδόσεις. Αλλά όσοι χρησιμοποιούν IE, θα πρέπει να περιμένουν κανά δυο χρονάκια μέχρι να βγει καλύτερη έκδοση. Όλη αυτή τη διετία θα παραμένουν με έναν τεχνολογικά ξεπερασμένο browser.

Αν η Microsoft δεν αλλάξει μοντέλο ανάπτυξης και δεν αποφασίσει να ακολουθήσει τα διεθνή standards έχει την αποτυχία εγγυημένη. Όσο αφορά τα standards φαίνεται ότι αρχίζει και αλλάζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Όσο αφορά όμως το μοντέλο ανάπτυξη, μάλλον αυτό θα αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα του browser της!

Πρόσφατα ανακοινώθηκε συμφωνία μεταξύ των Nokia και Microsoft η οποία αποτιμάται στα μερικά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Πολλά έχουν γραφτεί τις τελευταίες ημέρες, με τα περισσότερα άρθρα να επικρίνουν την απόφαση της Nokia. Η τελευταία αποτελεί τη #1 εταιρία κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως. Η Nokia έχει αναπτύξει το δικό της λειτουργικό σύστημα με το όνομα Symbian, ενώ το τελευταίο έτος, σε μία προσπάθεια εκσυγχρονισμού, αποφάσισε να στραφεί στο λειτουργικό MeeGo. Ωστόσο, το MeeGo φαίνεται ότι κρίθηκε λίγο για μία τόσο μεγάλη και φιλόδοξη εταιρία όσο η Nokia. Έκανε επομένως σωστά η Nokia να στραφεί προς το Windows Mobile 7 της Microsoft; Μήπως χάνει έτσι το τρένο του Google Android; Θα της βγει η κίνηση ή θα αποτελέσει την αρχή του τέλους του Φινλανδικού κολοσσού;

Καταρχάς, το MeeGo ήταν πράγματι λίγο για τη Nokia. Τα δύο μεγάλα λειτουργικά, Google Android και Apple iOS, έχουν τόσο μεγάλη επιτυχία που πραγματικά έχουν στερήσει από τους υπόλοιπους παίκτες ένα σημαντικό όγκο προγραμματιστών. Πράγματι, οι εφαρμογές που αναπτύσσονται για το MeeGo είναι δραματικά λιγότερες από αυτές για Android και iOS. Η Nokia γνωρίζει πολύ καλά ότι την επιτυχία μιας πλατφόρμας smartphone την καθορίζει η πληθώρα των διαθέσιμων ποιοτικών εφαρμογών. Υπό αυτή την έννοια το MeeGo, ύστερα από 2 περίπου χρόνια ζωής, δεν είχε δείξει ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος της διατήρησης της πρωτοκαθεδρίας της Nokia και συνεπώς ορθώς η Nokia έψαξε για διέξοδο.

Οι διαθέσιμες επιλογές της Nokia δεν ήταν πολλές. Είτε θα πήγαινε με το Android της Google είτε με το Windows Mobile της Microsoft. Όπως έχει αναλυθεί, το Android δεν είναι η πλέον απροβλημάτιστη πλατφόρμα, ενώ το μέλλον του δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμα. Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι ανταγωνιστικές εταιρίες που έχουν επιλέξει από καιρό την πλατφόρμα Android, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια πρωτοτυπίας στη Nokia. Από την άλλη, το Windows Mobile έχει το όνομα της Microsoft, που αδιαμφισβήτητα αποτελεί εγγύηση. Επιπλέον, χρονικά βρίσκεται μπροστά από την κυκλοφορία της νέας φιλόδοξης έκδοσής του, με το όνομα “7”, που αναμένεται να φέρει σημαντικές καινοτομίες και αποτελεί προσωπικό στοίχημα της ίδιας της Microsoft.

Η συγκυρία δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη για τη Nokia. Η Microsoft έψαχνε απεγνωσμένα έναν στρατηγικό συνεργάτη για να λανσάρει δυναμικά τη νέα πλατφόρμα της. Η Nokia ως #1 στον χώρο των κινητών τηλεφώνων ήταν η καλύτερη επιλογή. Έτσι εξηγείται όχι μόνο το πόσο γρήγορα πάρθηκαν οι αποφάσεις και από τις δύο πλευρές αλλά και ο λόγος για τον οποίο η Microsoft φέρθηκε τόσο απλόχερα στη Nokia, προσφέροντας δίχως πολλή σκέψη μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια ως χρηματοδότηση για την έναρξη της φιλόδοξης συμμαχίας της.

Η παραπάνω συμμαχία δυστυχώς έχει και τα θύματά της. Η Nokia, για να καλύψει τις ανάγκες του MeeGo, είχε πάρει υπό την αιγίδα της το Qt Framework project εξαγοράζοντας την εταιρία Trolltech. Δυστυχώς για το Qt Framework, δεν χωράει στη νέα συμμαχία αφήνοντας το μέλλον του αβέβαιο παρά τις όσες καθησυχαστικές υποσχέσεις της Nokia. Καθώς το Qt Framework αποτελεί ελεύθερο λογισμικό (πάνω στο οποίο βασίζεται το δημοφιλές KDE περιβάλλον του Linux), τα νέα είναι δυσάρεστα σε ευρύτερο επίπεδο.

Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τη Nokia. Η Nokia χρωστάει τη μέχρι τώρα επιτυχία της στο Symbian, που αποτελεί κατεξοχήν κλειστό λογισμικό. Η Nokia έδωσε μία ευκαιρία στο ελεύθερο λογισμικό μέσω του MeeGo, αλλά το τελευταίο οφείλουν όλοι να παραδεχτούν ότι δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Είτε η Nokia θα έπαιρνε τώρα μία γενναία απόφαση υιοθετώντας μία δυναμικά ανερχόμενη πλατφόρμα με ένα μεγάλο όνομα από πίσω της, όπως το Microsoft Windows Mobile, είτε θα έπρεπε να προετοιμαστεί για μία τεράστια συρρίκνωση του μεριδίου της στην παγκόσμια αγορά μέσα στην επόμενη διετία. Το κλειστό λογισμικό της “βγήκε” μία φορά. Είναι λογικό, μετά την αποτυχία του MeeGo, να εμπιστευτεί για άλλη μία φορά μία κλειστή πλατφόρμα, αρπάζοντας την ευκαιρία να αποτελέσει τον μεγάλο στρατηγικό συνεργάτη του κολοσσού Microsoft. Και πολύ καλά κάνει!

Το Android, το λειτουργικό σύστημα για smartphones της Google, έχει μία σταθερά ανοδική πορεία στο μερίδιο αγοράς των κινητών. Ένα από τα δυνατά σημεία του Android είναι ότι, ακολουθώντας τα πρότυπα του ελεύθερου λογισμικού, παρουσιάζονται συνέχεια νέες εκδόσεις με βελτιώσεις και πρόσθετες λειτουργίες. Ωστόσο, παρότι η διάθεσή του είναι δωρεάν οι κατασκευαστές τηλεφωνικών συσκευών δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τις εξελίξεις. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι νέες εκδόσεις του Android καθυστερούν πολύ να εμφανιστούν ως αναβάθμιση στις υπάρχουσες συσκευές. Έτσι, τα περισσότερα τηλέφωνα που κυκλοφορούν σήμερα διατίθενται με μία, δύο ή και τρεις παλαιότερες εκδόσεις Android από την τρέχουσα, παρότι πρόκειται για δωρεάν λογισμικό. Η αιτία φαίνεται να βρίσκεται στην κακή διαχείριση από πλευράς της Google.

Το Android είναι ένα λειτουργικό σύστημα που παρέχει μία βασική λειτουργικότητα σε ένα smartphone. Ωστόσο, οι διάφοροι κατασκευαστές εμπλουτίζουν τα κινητά τους με πρόσθετα προγράμματα, γραφικά και λειτουργίες. Επιπλέον, κάθε κατασκευαστής πρέπει να σιγουρευτεί ότι όλες οι συσκευές του smartphone (κάμερα, μικρόφωνα, hands free, wi-fi, GPS, αισθητήρες, κλπ) λειτουργούν σωστά με τη νέα έκδοση. Τα παραπάνω συνεπάγονται ένα κόστος για τους κατασκευαστές, τόσο χρηματικό όσο και χρονικό. Έτσι, οι νέες εκδόσεις του Android αργούν τελικά να εμφανιστούν στις υπάρχουσες συσκευές. Μία τέτοια καθυστέρηση είναι λογική και αναμενόμενη.

Ωστόσο, στην περίπτωση του Android η καθυστέρηση αυτή είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο και το σύνηθες με άλλα λειτουργικά συστήματα (πχ Windows Mobile, Symbian, κλπ). Ο λόγος φαίνεται να βρίσκεται στους μηχανισμούς που διαθέτει, ή πιο σωστά ΔΕΝ διαθέτει, η Google για να διευκολύνει την παραπάνω διαδικασία. Προφανώς, δεν υπάρχουν επαρκείς διαδικασίες πιστοποίησης hardware, drivers, προτύπων εφαρμογών και μία στενή επαφή με τους κατασκευαστές smartphones ώστε η διαδικασία διάθεσης των νέων αναβαθμίσεων να γίνεται ομαλά και απροβλημάτιστα.

Τα προβλήματα όμως δεν σταματάνε σε αυτό το σημείο. Το Android είναι μία αρκετά ανοικτή πλατφόρμα, δηλαδή ο κώδικάς του και η εσωτερική του λειτουργία είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Αυτό καταρχήν είναι θετικό. Μάλιστα δίνει την ελευθερία στους κατασκευαστές να δημιουργήσουν οι ίδιοι δικές τους επεκτάσεις στη λειτουργικότητα των τηλεφώνων τους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να διαφοροποιηθούν από τον ανταγωνισμό. Και εδώ είναι που δημιουργείται το πρόβλημα. Αυτή η ελευθερία που έχει τόσα θετικά αποτελεί ταυτόχρονα αχίλλειο πτέρνα για την πλατφόρμα Android. Ο κάθε κατασκευαστής τελικά δημιουργεί ένα δικό του “μόρφωμα” του Android, που συχνά ξεφεύγει από τα πλαίσια της συμβατότητας με την αρχική πλατφόρμα. Έτσι, το οικοσύστημα του Android γίνεται πολύμορφο και δύσκολα διαχειρίσιμο από την Google. Όμως, για να διατηρηθεί βιώσιμη μία πλατφόρμα πρέπει να υπάρχει μία “αρχή” που θα κρατάει τα ηνία, θα οδηγεί τις εξελίξεις και θα δίνει λύσεις όταν απαιτείται. Στη θέση αυτή βρίσκεται τώρα η Google, μόνο που τα ηνία… δεν δείχνει να τα κρατάει και πολύ γερά!

Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες αυτή την περίοδο στον χώρο των smartphones. Η αγορά των smartphones είναι σε φάση σταθερής ανοδικής πορείας, ενώ για την πρωτοκαθεδρία μάχονται μεγάλοι παίκτες. Εκτός της Google και της πλατφόρμας Android, στο παιχνίδι παίζει η Microsoft με το Windows Mobile, η Apple με το iPhone και το λειτουργικό iOS, ενώ παράλληλα μικρότεροι παίκτες μπαίνουν και αυτοί για να διεκδικήσουν ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της πίτας. Η HP με το WebOS, η Intel με το MeeGo και διάφοροι άλλοι. Σε ένα τόσο δυναμικό περιβάλλον οι ισορροπίες μπορούν να αλλάξουν δραματικά σε ελάχιστο διάστημα. Το Android φαίνεται να πηγαίνει σταθερά για την πρωτιά, αλλά στην ουσία τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Αν η Google δεν καταφέρει να ανακτήσει τον έλεγχο του Android project και να το οδηγήσει εκεί που πρέπει δεν αποκλείεται οι όροι να αντιστραφούν άρδην!

Μάλιστα, οι τελευταίες εξελίξεις δίνουν μία δυνατή ώθηση στην πλατφόρμα Windows Mobile της Microsoft, το κυριότερο ίσως ανταγωνιστή του Android. Η Nokia ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την πλατφόρμα της με όνομα Symbian και σύναψε στρατηγική συμφωνία μερικών δισεκατομμυρίων δολαρίων (!!) με τη Microsoft. Παράλληλα, η Apple βλέποντας τον κίνδυνο ανακοίνωσε τη διεύρυνση της γκάμας των iPhone, διεκδικώντας μερίδιο στα οικονομικότερα smartphones. Το σκηνικό δηλαδή γίνεται ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και ο κάθε παίκτης περιμένει το παραμικρό σκόνταμμα του ανταγωνιστή του ώστε να επωφεληθεί και να αλλάξει τις ισορροπίες. Και η Google βρίσκεται πολύ κοντά στο να σκοντάψει για τα καλά!

Μία αποτυχία του Android δεν θα είναι απλά μία αποτυχία της Google να επεκταθεί στην αγορά των smartphones. Θα είναι μία αποτυχία του κινήματος του ελεύθερου λογισμικού να αποτελέσει βάση για εμπορικά επιτυχημένα projects. Για αυτόν το λόγο η Google πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες που συνεπάγεται η θέση της και να πράξει με υπευθυνότητα ώστε να διασφαλίσει το μέλλον και τη βιωσιμότητα του Android. Είναι βέβαιο ότι θα ενεργήσει. Το στοίχημα είναι αν θα το κάνει έγκαιρα και προς τη σωστή κατεύθυνση.